Een nieuw geluid

Ik heb de laatste tijd veel tijd besteed aan klant projecten en merk dat mijn overtuiging waarmee ik werk verandert. We hanteren verhalen vertellen als tool voor groei en ontwikkeling van individuen, teams en merken. En het werkt. Een van de lessons is om je eigen verhaal te vertellen en ik besef me dat ik dat door de drukte de laatste tijd vergeten ben. Dus vandaar, hier een blog over wat ik nu doe en waarom ik dat doe.

 

Mijn overtuiging is dat we in een geweldig tijdperk leven, een tijdperk dat een beroep op ons doet om onze sterke kant op te zoeken, er over te vertellen en het te laten zien. We komen gelukkig niet meer weg met halfbakken service, iets een beetje doen of van alles doen. Nee we dienen te kiezen en volledig te doen waar we voor staan en gaan.

In deze transparante wereld en markten heeft iedereen, elk team en ieder merk een natuurlijke plek. De plek waarin je kwaliteiten het best tot hun recht komen en je de meeste waarde toevoegt. Welke plek en hoe je daar komt? In mijn ervaring in elk geval via een eigen verhaal.

Jijzelf, elk team en ieder merk heeft een verhaal. Of dat verhaal nu bewust is of niet, of het goed of slecht gecommuniceerd wordt. Het verhaal vertaalt zich altijd in gedrag en in de ervaringen van mensen om jou, de organisatie of het merk heen. Kan je je voorstellen dat je verhaal de basis is van alle resultaten die je creëert?

Onze onbewuste verhalen werken vaak beperkend, ze zijn onduidelijk, gebaseerd op het verleden en niet meer relevant voor de situatie en onze markt. Een goed verhaal vormt de basis van een goed op elkaar ingespeeld team. Een goed verhaal zet een spanningsboog neer met een concreet doel waar jij en je team naar toe bewegen, alsof je het verhaal tot leven brengt in wat je zegt (communiceert) en doet (producten&diensten).

Ik help als coach en strateeg individuen, teams en merken om een eigen verhaal te creëren en tot leven te brengen, in wat je zegt en doet. Voor merken werk ik samen met partners Socialstories en Heldergroen. Voor teams werk ik samen met de NGO Constellation, ervaringsexpert in teamontwikkeling. Voor hen werk ik ook als coach in het grootste project van UNICEF in de wereld (Congo).

Buiten de begane paden

De sneeuw is net vertrokken uit Amsterdam. Als fietser wees de sneeuw me weer eens haarfijn op hoe we als mens in elkaar zitten. 

De eerste fietser die zijn weg baant door de verse sneeuw kiest een route, ze zijn allemaal even goed. De volgende 10 fietsers doen dat misschien ook. En dan zie je opeens een pad verschijnen dat gevormd is door een aantal bandensporen die over elkaar heen vallen. En dat pad nemen we, ik ook! Want dat pad is minder glad en ik heb minder kans uit te glijden. En het pad wordt dieper en dieper uitgereden. Steeds veiliger en steeds meer begaanbaar. Dit is iets dat we continu doen, zoeken naar dat veilige begane pad. Want daarbuiten is het onbekend, wit en slippery.

Edward De Bono gaf in zijn boeken over lateraal denken al aan dat het heel moeilijk is om nieuwe gedachtes te vormen. Zonder hulp bijna onmogelijk om uit je eigen diepe, uitgesleten paden in je hersenen te stappen. We hebben niet alleen moed nodig om ons op het gladde ijs/sneeuw te begeven maar ook andere omgevingen en mensen die ons helpen uit onze groove te laten springen. Zo blijft de uitspraak van Einstein: Je kan de problemen niet oplossen met dezelfde manier van denken die je gebruikte om ze te creëren. Dit geldt voor kleine probleempjes en voor levensvragen. Hopen op meer sneeuw, kunnen we weer eens bewust een ander pad kiezen..

Managers gevraagd voor focusgroep 9 november

Hallo Manager in business, leadership development of MVO(CSR),   

Door het onthullen van sterke punten in onszelf en onze gemeenschap, kunnen we samen onze dromen bereiken. De oplossingen kunnen we vaak vinden vanuit onze gedeelde menselijkheid. 

Als manager verkeer je in de positie om je eigen gemeenschap én andere gemeenschappen te helpen groeien.. Bekijk onderstaande video voor achtergrond informatie en lees daarna hier wat je kan doen op 9 november op de HUB in Amsterdam. Jouw kennis en ervaring is nodig om een menselijke strategie voor ontwikkeling van gemeenschappen toepasbaar te maken voor bedrijven. We hopen dat je hier gedurende 2 uur tijd voor kan maken.

 

We gaan de 9e praten over een participatieve aanpak die wordt ingezet door organisaties als UNICEF en UNAID in grote delen van de wereld. We hebben, voortbouwend op deze aanpak, een propositie ontwikkeld die we met je willen delen en verbeteren. Boris Alberda (namens The Constellation) nodigt je uit om deel te nemen aan een focusgroep op vrijdag 9 november bij de HUB Amsterdam. De focusgroep is van 16:00 tot 18:00 en achteraf is er een kleine borrel.

WAAROM DEELNEMEN?
 3 redenen:
1. Jouw kracht is nodig! Je uiteenlopende ervaringen (zowel professioneel als in je leven) zijn nodig om ervoor te zorgen dat we in de goede richting gaan met het ontwikkelen van onze nieuwe aanbod voor bedrijven.  Je zal helpen met het bouwen van een brug tussen de gemeenschapssector en het bedrijfsleven.
2. Je word geïnspireerd! De aanpak is onconventioneel omdat het zo menselijk is. Ik heb in meer dan 30 landen gezien dat het werkt. Het onthult onze menselijkheid en richt zich op sterke punten en eigen middelen in plaats van het geven van steun en hulp. Het is zowel van toepassing in het leven als in het bedrijfsleven, misschien zelfs uw eigen leven.
3. Help een Community Organisatie succesvol te zijn! Hoewel de organisatie (The Constellation) die je gaat helpen een zeer lage kostenstructuur heeft (<6%), waren we bijna failliet vorig jaar. Nu, door de hulp van honderden vrijwilligers, hebben we onze organisatie opgebouwd vanuit onze sterke punten en de toekomst ziet er rooskleurig uit. Onze propositie voor bedrijven zal helpen te zorgen dat we  de financiële middelen hebben om ons werk duurzaam te blijven doen.

WAT ZAL JE VRIJDAG 9 NOVEMBER DOEN?
Het is een focusgroep dus het zal zeer interactief zijn. Hoofdzakelijk zullen we:
1. Ideeën en ervaringen uitwisselen op basis van de propositie die we je zullen voorleggen;
2. Sterke punten van de propositie valideren, en
3. Brainstormen over oplossingen voor de belangrijkste uitdagingen

LOCATIE EN TIJD:

Vrijdag 9 november 2012

HUB Amsterdam, Westerstraat 187.

Tijd 16.00-18.00 uur met aansluitend borrel.

WIE ZIJN WIJ:
De Constellation is een ontwikkelingssamenwerkingsorganisatie nieuwe stijl, het is een netwerk van facilitators, coaches en gemeenschappen. In meer dan 30 landen. Werkend met meer dan 50 VN-organisaties (UNICEF, UNAIDS, .), internationale NGO's en duizenden maatschappelijke groeperingen, hebben we gemeenschappen gestimuleerd  om eigenaarschap te nemen over hun eigen ontwikkeling. Deze benadering die we gebruiken heet “Community Life Competence”. Lees er meer over op onze website; www.communitylifecompetence.org. Ook, voel je vrij om aan te sluiten bij  leden van de gemeenschap; www.aidscompetence.ning.org

Doe mee! Reageer op BorisAlberda@gmail.com. Voor meer informatie bel me op 0642274329

Alvast bedankt, 

Boris Alberda

Coach van de gemeenschappen van the Constellation

Self Assess your "Happy lifes"

Think back to the last romatic movie you've seen. What was the strugle you witnessed? What was the resolution at the end of the movie? Was it about finding happiness together. Yes! Being happy, it's something we all strive for. In the end, the only thing we long for is this specific feeling. Martin Seligman did extensive research into this field. The good thing about his results is that they give us an easy framework that we can use to create our own happiness.

Happiness is the result of 3 "lifes":

The happy life, experiencing happiness = The Pleasent life with pleasurable experiences * The Good life full of engagement * The meaningful life.

Is this true? I don't know, it matches some of my experience.The formula is just as useful as we can put it to work. Just as true as we can use it to grow our own happiness. It dóes allow us to self-assess ourselves and see in which of these 3 activities we can (and want to) grow. So why don't you? Why don't you NOW learn where you can be more happy? Give it a try, what level do you experience in your life? Just dot a level down in all tree practices. It's a private exercise and only benefits you.

1.  Pleasurable experiences
Level 1: I don't know what you're talking about
Level 2: I know what you're talking about, but there is no pleasure in my life
Level 3: I do have a few of these experiences per month
Level 4: I have pleasure every day, I do thing I truelly enjoy
Level 5: My life is about pleasure, I fill my life with food I love, a home I love living in, people I enjoy and music I love listening to.

Tips:
- Remember that 50% if this is DNA, the other half you can organise
- You don't need money to meet up with a good friend and have a laugh
- Do a gratitude visit. Write a letter and thank someone who changed your life for the better.

 2. Experiencing flow / engagement.
Level 1: Flow?
Level 2: I know what Flow is but have never experienced this
Level 3: I have these experiences that I forget about time
Level 4: I easily forget about time when I'm doing what I love
Level 5: I enjoy every moment of my life.

Tips:
- Know what your strengths are and recraft your life, love and work to reflect these strengths
- Design a strength day, where you can exercise your talents

3. Experiencing meaning in what you do.
Level 1: Meaning has no meaning to me
Level 2: I do know what you mean, but have never found something to do that has meaning to me
Level 3: There are some things that I do that give me a sense of meaning
Level 4: Most of my life is filled with meaning
Level 5: My life revolves around meaning, everything I do has meaning to me. 
Tips:
- Know what your highest strengths are and using them to be belong to and in the service of something bigger than you are.
 - Do something altruistic

If you self assess yourself on for example 4,3,2 define for yourself in which of these lives you want to grow and to what level by when. Keep in mind that meaning is proven to be of the most impact on you experiencing happiness. It's your life and your decision. Write this down and put a date in your calendar to revisit your progress. 

If you're interested have a look at this TED video of Seligman talking about Positive Psychology

For more information and many self asssessments have a look at this website: www.authentichappiness.org

Social Stories over walvissen in het Scheepvaart Museum

 

 Het verhaal van de walvis

---

van zeemonster tot beschermd zoogdier

In navolging van het indrukwekkende verhaal in de hermitage over impressionisten ben ik gewapend met de museumkaart die ik vrijdag van mijn moeder kreeg naar het nieuwe Scheepvaart Museum getogen met mijn nicht Evelien. Zij wilde graag de nieuwe expositie over walvissen zien. Nou weet ik volgens mij voldoende over walvissen dus had ik zelfs een gezonde weerzin om te gaan. Toen ik binnenkwam keek ik dan ook nonchalant rond in de kleurrijke omgeving. Tot ik mezelf terug vond voor een schilderij over de walvisjacht met daarvoor een computerscherm waarop ik werd uitgedaagd om een moord op te lossen. Ik werd opeens een speurneus die elementen van het schilderij moest terug vinden als “wat is het moordwapen?”. Dit interactieve element zette me samen met Evelien druk aan het werk, totdat we alle elementen hadden. “Best wel zielig he?” zei Evelien. Ja het was erg, maar ik begreep ook dat de Hollanders hun brood wilden verdienen en er ook vraag was naar het vet, de botten en het vlees van een walvis. Een ouderwets dilemma dus. Dit dilemma speelt door de hele tentoonstelling. Bij de uitgang zag ik opnieuw de tekst: is de walvis een monster of een zoogdier. Daar gaat het eigenlijk om, en dat mag je als bezoeker voor jezelf uitmaken. Ik vertel je het verhaal van het schilderij en de “moord”, maar ik kan me voorstellen dat andere mensen je vertellen over de levensgrote walvis kop die ze tegenkwamen of over de walvistanden die je mag aanraken. Een volgende bezoeker zou vertellen over hoe ongelofelijk het is dat ze vroeger borden beschilderden met taferelen van de walvisvaart en weer een andere bezoeker zou je vertellen over die mevrouw, een weduwe uit de 19^e eeuw die vanuit een portret vertelt over haar bedrijf in de walvisjacht en hoe boos ze was op Napoleon dat hij 17 jaren oorlog voerde voor de kust zodat zij geen walvissen kon jagen. Dit zijn de social stories die we aan elkaar vertellen, dingen die we oppakken uit het grote verhaal omdat ze op een manier tot ons komen die ons aanspreekt (het onderzoekende spelelement voor mij) en die ons raken omdat het iets triggert waar we zelf mee bezig zijn.

Het vertellen van een verhaal over Social Media heen is het makkelijkst voor te stellen als je het vergelijkt met zo’n modern museum. Wat zijn de kleine verhalen die het grotere verhaal vertellen? Wat zijn de dilemma’s die zichtbaar worden in zo’n verhaallijntje? (brood op de plank vs respect voor de natuur en dit dier). Ook in musea zie je steeds meer interactieve elementen. Social Media gaan verder waar een museum ophoudt. We beïnvloeden elkaar en dragen zelf ook verhalen bij die een eigen leven gaan leven. Het grotere verhaal van het merk blijft onveranderd maar de beleving daarvan blijft groeien door verschillende invalshoeken en mensen die hun eigen kijk, hun iegen verhaal toevoegen.

Aanrader. Nog tot 13 januari te zien: Het verhaal van de impressionisten in de Hermitage

 
 Monet: Soleil levant

Ik was gisteren met mijn moeder in de hermitage in Amsterdam. Ik ga al jaren naar tentoonstellingen van impressionisten en elke keer vergaapte ik me aan de schilderijen van Monet, Manet en consorten, Ik had geen idee waarom en in al die tentoonstellingen is het nooit tot me doorgedrongen waar ze nou voor staan en waarom ze impressionisten heten. Tot gisteren, tot de schitterende manier waarop het verhaal van de impressionisten uit het 19e eeuwse Parijs mij ter oren en ogen kwam. Voor mij als verhalen verteller en verhalen ophaler zijn moderne musea echt genieten omdat ze de tentoonstellingen laten maken door verhalen vertellers. Ook hier was dat het geval en ik wil jullie graag laten zien waarom het een goed verhaal is aan de hand van onze theorie: de 5 P's.

In het hermitage ontvlamt de strijd tussen de gevestigde orde "de Salon" en de new kids on the block met Monet voorop. Meteen twee voorwaarden voor een goed verhaal: 1. Een interessant Perspectief (de eerste P): de cultuursector in de stad Parijs anno 1860, heel mooi geïllustreerd door de "krantenkoppen" op de muur die uit een ver verleden op je afkomen in elke zaal en 2. Een krachtenveld (Powers) in dit geval vertegenwoordigd in twee stromingen.

Impressionisten geloofden niet in de gedetailleerde penseelstreken van de schilders van de Salon. Ze vonden dat een schilder het moment moest schilderen. Dat moment is zo voorbij, de lichtval verandert, de vrouw is de tuin uitgewandeld. Het moest dus snel gaan en het ging om het vastleggen van dat moment. Omdat de schilderijen met grove streken zijn opgezet noemde een Salon adept het eerste schilderij van Monet een "Impressie" van een zonsopgang in plaats van een schilderij. Vervolgens noemde hij de eerste tentoonstelling van de groep rondom Monet de tentoonstelling van de "Impressionisten" en de nieuwe stroming was een feit.

Powers van een verhaal worden versterkt door de dilemma's die ze voorschotelen aan de hoofdpersonen. In dit geval zien we schilders als Renoir of Pissaro die voor de keuze worden gesteld om hun hart te volgen en luchtige tafereeltjes te schilderen  of geld te verdienen met werk dat door de Salon wordt goed gekeurd: op dat moment ongeveer de enige manier om gekocht te worden. Dit ontaardt in een poging van ik dacht Pisarro om een portret te schilderen, die noch het moment pakt noch de details van een jurk of ogen, die opdrachtgevers toen graag terug zagen. De fotocamera had nog maar net zijn intrede gedaan en dit was de manier om vereeuwigd te worden voor de notabelen.

Het moment dat keizer Napoleon III zelf ingreep is een apotheose van dit verhaal, wat gek vroeg valt bij de Hermitage. Hij geeft persoonlijk toestemming voor een tentoonstelling van door de Salon afgekeurde werken. De 4de P is het Plot van dit verhaal: met wat voor boodschap lopen we nou weg? Voor mij uit zich dat in de laatste kamers van het hermitage waarin we een heel mooi werk zien waarin een bootje vaart in een vijver met vage streken neergezet. Maar de mensen in de boot hebben allerlei details in zich: hier worden de twee stromingen gemengd naar hartenlust, het is een vrije keuze geworden. Deze boodschap wordt nog eens versterkt door de doeken van Cezanne die de tentoonstelling afsluiten. Hij laat zien dat hij zelf volledig vrij is om te kiezen welke details hij wel en niet schildert, waar hij wel en niet ruimte gebruikt en waar hij het licht laat vallen. De keuze is dus aan hem en ook aan u!

De 5e en laatste P, die van Publiek is een gemiste kans bij de Hermitage. Waar is onze rol behalve die van toeschouwer? Wanneer worden wij er echt bij de haren bijgesleept? Het is een fantastisch verhaal maar ik zou meer betrokken willen worden, alsof het ook mijn keuzes zijn, ik wil me net zo vrij voelen als ik naar buiten loop als Cézanne in Tahiti.

Commitment

Ik lees op het moment het prachtige net verschenen boek van Chantal van den Brink waarin ze haar helende reis beschrijft "Brieven van mijn ziel |1". Ze verwijst daarin naar een quote van Goethe die ik wel eens gehoord had maar inmiddels in een heel ander daglicht zie en nu ook als een fundamentele waarheid beschouw van het succesvol zijn of stoppen van elk creatie proces.

Goethe: 
‘Er is een fundamentele waarheid die, als men haar negeert, ontelbare ideeën en prachtige
plannen vermoordt: op het moment waarop men zich committeert, verschuift ook de
voorzienigheid. Allerlei gebeurtenissen vinden plaats die nooit hadden plaatsgevonden. Een hele
stroom evenementen komt voort uit deze ene beslissing. Allemaal brengen ze gunstige incidenten,
ontmoetingen en materiële ondersteuning met zich mee, die niemand ooit had kunnen
verwachten. Alles wat je kunt doen of waar je over droomt, begin eraan. Stoutmoedigheid heeft
karakter, kracht en magie in zich. Begin nu!’

Onverdeelde intentie is het resultaat van denkbeelden over "wat bij je past" en "wat je wil". Commitment ontstaat als die denkbeelden kloppen met hetgeen je voor ogen hebt - je relatie, je werk, een project -  en wordt bezegelde met het bewust maken van een keuze.

De moeilijkheid zit niet in de realisatie van die keuze, dat geeft Goethe ook aan. De belangrijkste vraag is wat in de weg staat van die commitment, daar is je werk te doen. Stap niet in halve keuzes maar zorg dat je jezelf in staat stelt om echte keuzes te kunnen maken. Als het nog niet lukt, onderzoek dan waarom. Dit kan door naar binnen te gaan via meditatie en door doodeerlijk je denkbeelden op te schrijven en uit te dagen. Soms duurt dit een uur en soms een mensenleven.