Een nieuw geluid

Ik heb de laatste tijd veel tijd besteed aan klant projecten en merk dat mijn overtuiging waarmee ik werk verandert. We hanteren verhalen vertellen als tool voor groei en ontwikkeling van individuen, teams en merken. En het werkt. Een van de lessons is om je eigen verhaal te vertellen en ik besef me dat ik dat door de drukte de laatste tijd vergeten ben. Dus vandaar, hier een blog over wat ik nu doe en waarom ik dat doe.

 

Mijn overtuiging is dat we in een geweldig tijdperk leven, een tijdperk dat een beroep op ons doet om onze sterke kant op te zoeken, er over te vertellen en het te laten zien. We komen gelukkig niet meer weg met halfbakken service, iets een beetje doen of van alles doen. Nee we dienen te kiezen en volledig te doen waar we voor staan en gaan.

In deze transparante wereld en markten heeft iedereen, elk team en ieder merk een natuurlijke plek. De plek waarin je kwaliteiten het best tot hun recht komen en je de meeste waarde toevoegt. Welke plek en hoe je daar komt? In mijn ervaring in elk geval via een eigen verhaal.

Jijzelf, elk team en ieder merk heeft een verhaal. Of dat verhaal nu bewust is of niet, of het goed of slecht gecommuniceerd wordt. Het verhaal vertaalt zich altijd in gedrag en in de ervaringen van mensen om jou, de organisatie of het merk heen. Kan je je voorstellen dat je verhaal de basis is van alle resultaten die je creëert?

Onze onbewuste verhalen werken vaak beperkend, ze zijn onduidelijk, gebaseerd op het verleden en niet meer relevant voor de situatie en onze markt. Een goed verhaal vormt de basis van een goed op elkaar ingespeeld team. Een goed verhaal zet een spanningsboog neer met een concreet doel waar jij en je team naar toe bewegen, alsof je het verhaal tot leven brengt in wat je zegt (communiceert) en doet (producten&diensten).

Ik help als coach en strateeg individuen, teams en merken om een eigen verhaal te creëren en tot leven te brengen, in wat je zegt en doet. Voor merken werk ik samen met partners Socialstories en Heldergroen. Voor teams werk ik samen met de NGO Constellation, ervaringsexpert in teamontwikkeling. Voor hen werk ik ook als coach in het grootste project van UNICEF in de wereld (Congo).

Buiten de begane paden

De sneeuw is net vertrokken uit Amsterdam. Als fietser wees de sneeuw me weer eens haarfijn op hoe we als mens in elkaar zitten. 

De eerste fietser die zijn weg baant door de verse sneeuw kiest een route, ze zijn allemaal even goed. De volgende 10 fietsers doen dat misschien ook. En dan zie je opeens een pad verschijnen dat gevormd is door een aantal bandensporen die over elkaar heen vallen. En dat pad nemen we, ik ook! Want dat pad is minder glad en ik heb minder kans uit te glijden. En het pad wordt dieper en dieper uitgereden. Steeds veiliger en steeds meer begaanbaar. Dit is iets dat we continu doen, zoeken naar dat veilige begane pad. Want daarbuiten is het onbekend, wit en slippery.

Edward De Bono gaf in zijn boeken over lateraal denken al aan dat het heel moeilijk is om nieuwe gedachtes te vormen. Zonder hulp bijna onmogelijk om uit je eigen diepe, uitgesleten paden in je hersenen te stappen. We hebben niet alleen moed nodig om ons op het gladde ijs/sneeuw te begeven maar ook andere omgevingen en mensen die ons helpen uit onze groove te laten springen. Zo blijft de uitspraak van Einstein: Je kan de problemen niet oplossen met dezelfde manier van denken die je gebruikte om ze te creëren. Dit geldt voor kleine probleempjes en voor levensvragen. Hopen op meer sneeuw, kunnen we weer eens bewust een ander pad kiezen..